Ice tea time

In veel magazines en boeken voor (nieuwe) mama's gaat het over me time.
Oftewel tijd maken voor jezelf en jezelf even op nummer 1 zetten, want jezelf opladen is belangrijk zeggen ze. Er zijn zelfs opdrachtjes te vinden om ervoor te zorgen dat je er even tussennuit kunt glippen. Even een terrasje pakken of shoppen. Of alleen uit eten gaan met je partner. In het werkboekje die ik gratis kreeg als kersverse mama stond zelfs een lijstje met punten waar elke mama zichzelf in zou kunnen herkennen. Punten over schuldgevoel terwijl je je baby achterliet voor de me time. 

En ja, een baby krijgen is een heel ingrijpends iets. Je leven veranderd van de één op de andere dag. En ja soms is even alleen zijn goed om te relativeren. In mijn geval gebruik ik de zogenoemde me time om even alleen met God te zijn en te bidden, vaak is dit onder de douche en als mijn zoontje het toe laat even in bad.

Maar wat ik probeer te zeggen, is dat dit zo veelgenoemde me time als een soort belangrijk onderdeel van je leven wordt gezien. Ik lijk het overal tegen te komen en te horen. Het is een soort hype geworden.

Om heel eerlijk te zijn, hebben mijn man en ik twee dates gehad na de bevalling en ja met baby. En twee belangrijke afspraken, waarbij hij wel even naar de oppas moest. En om op te biechten; ik vind het lastig om mijn zoontje uit handen te geven. Het liefst heb ik hem de hele dag om me heen. Ik geniet intens van hem en zijn aanwezigheid. Kort na de bevalling was het zelfs een opgave om hem alleen in zijn wiegje te leggen, ik wou continu verliefd naar hem staren of lekker tegen me aan houden. Ik diende dan ook vaak als wieg met twee zachte mama kussentjes. 

Vaak vergeet ik dat mijn kopje thee al een tijdje koud aan het worden is als ik bezig ben. En soms vergeet ik überhaupt dat ik de waterkoker heb aangezet. Ik ben van mijn koude kopje thee gaan houden en zie het maar als een voordeel, want hete thee is gevaarlijk met een baby in de buurt, dus geniet ik maar extra van mijn ice tea time!  

Soms moeten we niet vergeten dat het mama zijn een 24 uurs baan is. Een dienende baan met verantwoordelijkheden, toewijding en opoffering. Het zal  nooit meer zo worden als voorheen en de tijd die je aan jezelf kunt besteden is flink minder geworden als moeder. Want, je hebt een nieuw leven van de schepper ontvangen waar je voor mag zorgen. Soms lastig, maar het is geen last. 

Me time mag geen ego time zijn naar mijn mening. Want als ik alleen thuis ben en lekker in bad zit, mijn zoontje huilt en wakker wordt in bed, kan ik niet blijven zitten en denken die red zich wel. En wanneer mijn man bij hem is en mijn hulp nodig heeft om hem te troosten (want mama's zijn daar nou een keer beter in), kan ik ook niet denken dat doe ik later wel. Nee dan verlaat ik mijn me time en ben ik dankbaar dat ik daar even gebruik van mocht maken. Maar des te lekkerder is het dan om als mijn taak vervult is, weer even opnieuw het bad in te gaan! En als het kan met een warm kopje thee ;)